budowa ślimaka

Ślimak ma postać podobną kształtem do muszli ślimaka o 2 i 3/4 zwojach.

Jest on zwężającym się kanałem, przedzielonym w środku przewodem ślimakowym. Górna część połączona z przedsionkiem nazywa się schodami przedsionka, część druga, oddzielona od ucha środkowego błonką okienka ślimaka, znajdującego się pod okienkiem przedsionka, nazywa się schodami bębenka. Obie części łączą się u wierzchołka ślimaka przez dziurkę osklepka ślimaka i wypełnione są cieczą zwaną perylimfą.

Przewód ślimakowy (wypełniony endolimfą) stanowi zamkniętą przestrzeń zaczynającą się w przedsionku i ciągnącą się wzdłuż ślimaka aż do dziurki osklepka. Przewód ten jest oddzielony od schodów przedsionka błoną przedsionkową, a od schodów bębenka - błoną podstawową. Błona podstawowa nie jest na całej długości (32mm) jednakowo szeroka i jednakowo naprężona. Tuż przy przedsionku błona jest najwęższa (0,04mm) i najsilniej naprężona, a w miarę zbliżania się do dziurki osklepka ślimaka naprężenie maleje, szerokość zaś wzrasta.