akustyczne sprzężenie zwrotne

Aby lepiej zobrazować zjawisko akustycznego sprzężenia zwrotnego rozpatrzmy podstawowy system nagłośnieniowy składający się z pojedynczego zespołu głośnikowego, mikrofonu oraz wzmacniacza. Przy mikrofonie stoi lektor a na widowni siedzi widz:

Przy zwiększaniu wzmocnienia wzmacniacza osiągnięty zostanie punkt, w którym system zacznie "dzwonić". Zjawisko to nazywane jest akustycznym sprzężeniem zwrotnym. Występuje ono, gdy przy mikrofonie poziomy dźwięku przychodzące od mówcy i zespołu głośnikowego są sobie równe. Najczęściej ogranicza się to do tych częstotliwości, dla których pętla sprzężenia zwrotnego nie jest odwracającą w fazie (sygnały po przejściu przez pętle sprzężenia zwrotnego docierają do mikrofonu w fazie zgodnej z bezpośrednim sygnałem od mówcy).
Aby zapobiec temu zjawisku niezbędne jest obniżenie poziomu dźwięku o około 6dB poniżej poziomu występowania sprzężenia. Zapewni to rozsądny margines bezpieczeństwa kontrolujący to niekorzystne zjawisko oraz zapewni, że dźwięk zachowa swoją naturalność.

Aby zwiększyć maksymalne wzmocnienie układu bez wywoływania akustycznego sprzężenia zwrotnego stosowane są następujące rozwiązania:

• zmniejszenie odległości pomiędzy źródłem dźwięku a mikrofonem
• zwiększenie odległości pomiędzy zespołem głośnikowym a mikrofonem
• użycie kierunkowego mikrofonu i zespołu głośnikowego
• wykorzystanie korektorów barwy dźwięku (wygładzanie charakterystyk częstotliwościowych urządzeń)
• wykorzystywanie filtrów NOTCH (wycinanie częstotliwości rezonansowych pomieszczenia)
• odwrócenie fazy sygnału (na niskich częstotliwościach)